Այսօր տիկին Շողիկի և սովորողների հետ իրականացրինք ապաստարան բույսերին նախագիծը, որի նպատակը ցրտից բույսերին պաշտպանելն է։
Քոլեջի բակից հանեցինք խնկածաղիկ և ծաղկած բալզամին ծաղիկները։ Ներս տանելով տնկեցինք, ջրեցինք։ Ձմռան ընթացքում կտեսնենք, թե ի՞նչ տեղի կունենա այդ բույսերի հետ։
Բակից հանեցինք գացանիա, էխինացիա ծաղիկները, տեղափոխեցի ք ջերմոց լաբորատորիա: Էխինացիա- էխինացիայի ցողունի բարձրությունը հասնում է մեկուկես մետրի: Արմատները ճյուղավորվում են հողում 25 սմ թափանցող խորությամբ: Բույսի տերևները լայնաշերտ են, հավաքված են վարդագույնով, բազալային են երկար պեդիոլների վրա, իսկ ցողունի տերևները կարճ են: Այն ծաղկում է ամբողջ ամառ, հաճելի է աչքին իր պայծառ ծաղիկներով: Էխինացիան աճում է բաց գետնին ծաղկե մահճակալներում: Բույսերը տնկվում են հողի մեջ տեղակայված վայրում ուշ գարնանը, միմյանցից 50-60 սմ հեռավորության վրա:
Նրանք գերադասում են օրգանական նյութերով հարուստ հողեր, ոչ թթվային, ոչ խոնավ: Գարնան վերջում՝ ամռանը, 30-40 օրվա ընթացքում մեկ անգամ, ոռոգման համար ջրի մեջ ավելացվում է բարդ հանքային պարարտանյութ` յուրաքանչյուր դույլի համար 20 գ քանակությամբ: Աճող սեզոնի ընթացքում փխրուն ծաղիկներով ծաղկի ցողունները հանվում են՝ նոր ծաղիկների ձևավորումը խթանելու համար և այդպիսով երկարացնելով ծաղկման շրջանը: Էխինացիայի համար իդեալական պայմաններ են բաց արևի տակ գտնվելը, հանդուրժում է թեթև և ոչ մշտական ստվերը: դիմացկուն է բարձր և ցածր օդի ջերմաստիճանի նկատմամբ: Հիմնականում տարածվում է սերմով, գարնանը ցանվում է ջերմոցներում կամ բաց գետնին: Սածիլները սովորաբար ծաղկում են 2-րդ տարում:
Գոհար Հովհաննիսյանի բլոգ 